„Nie bój się cieni. One świadczą o tym, że gdzieś znajduje się światło”

Słownik

Imiona elfickie nie wzięły się znikąd i każde ma swe własne znaczenie. Dla tych, którzy mają ochotę zabawić się w tłumacza, zamieszczam wyjaśniania:

anna - dar

árë – światło słońca

cuivië - przebudzenie

dae - cień

draug - wilk

eithel – źródło

el - gwiazda

fëa - duch

hîth – mgła

laurë - złociste

ledh – szkło

luin – niebieski

nár - ogień

nen - woda

nim – biały

mîr – klejnot

mor - ciemny

lómë - zmierzch

ril – blask

tel - koniec

Wszystko zaczerpniete z "Silmarillionu" J.R.R. Tolkiena wyd. Amber 2008

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Z małą obsówką, ale jest :)

Pewnie zastanawiacie się teraz dlaczego już epilog, prawda? Ta historia, czy może właśnie ta druga część opowiadała głównie o Damonie, o jego drodze do odzyskania Estelle. Skoro cel został osiągnięty i sama opowieść musi się skończyć.

Wiem, że mnówstwo wątków pozostaje niewyjaśnionych, a szczególnie interesował was Caspian i jego reakcja - on tak łątwo nie wybacza, ale teraz jak nigdy bedzie szukał jakiegoś oparcia, kogoś, kto go poprowadzi. Nie mówię, że będzie to Stefan, ale również nie zaprzeczam. W kwestii Areanny powiem tyle tylko, że utrata syna kosztowała ją zdecydowanie zbyt wiele.

Aby wyjaśnić i dopracować wszystkie wątki chyba nigdy nie starczyłoby mi czasu. Bo tych pobocznych, tych drugo- i trzecioplanowych jest prawie tak wiele jak postaci. Oni w pewnym moomencie zaczęli żyć własnych życiem, a obawiam się, że ciągnąc historię dalej mogłabym zrobić krwawą łaźnię... lepiej więc stanąć tutaj, gdzie opowieść dobiega końca.

W pierwszej wersji Estelle miała jednak wrócić - dlatego też tak rozbudowałam tło - lecz później zdałam sobie sprawę, że cośtakiego byłoby kpiną z czytelnika, zwyczajnym świństwem. Nie chciałam tego, dlatego teraz macie przed oczami epilog.

Na koniec powiem jeszcze tylko: dziękuję! Za każdy komentarza, za każde słowo, za to, że byliście (niezależnie widoczni lub nie, choć sądzę, że głupotą jest łudzić się, że był ktoś, kogo nie widziałam) , że pomogliście mi dotrwać do końca.

Na razie potrzebuję sporego odpoczynku (tak wiem, niedawno taki miałam), ale tu chodzi o coś więcej. Potrzebuję pauzy, która pozwoli mi nasiąknąć czyms nowym, bo w tej chwili nie czuję się na siłach, by cokolwiek zaczynać.

Mimo wszystko: do zobaczenia ;) Być może kiedyś nasze drogi jeszcze się skrzyżują - tak, czy inaczej.

Faith dla Zaczarowane Szablony